De kleine André wordt ontdekt als hij op de markt in Amsterdamse De Pijp een liedje zingt om geld te verdienen voor een stukkie stof voor zijn moeder. Johnny Kraaijkamp hoort hem zingen en regelt in zijn show André's eerste televisieoptreden. Vader Joop probeert zijn andere zoon naar voren te schuiven, maar Kraaijkamp houdt voet bij stuk en maakt samen met Dre-tje een plaatje. Hij staat even in de spotlights, maar pas jaren later breekt hij als de zingende barkeeper pas echt door met zijn eerste hit Eenzame Kerst. Sigaretten en bier zijn dan al heel lang vaste waarden in het leven van André en als hij iets doet, dan doet hij het gelijk ook goed. Dat is echter goed fout en deze overconsumptie zal, net als zijn onverwoestbare gevoel voor humor, als een rode draad door zijn leven heen blijven lopen en zijn destructieve gedrag en houding leiden uiteindelijk tot een onomkeerbaar verval...

In het Nederlandstalige genre zijn ze er niet veel groter dan André Hazes, een man waar eigenlijk alles fout aan was maar waar iedereen op zijn eigen manier toch van heeft gehouden. Het was dan ook een hele verantwoordelijkheid om zo'n grootheid gestalte te geven, iets waar hoofdrolspeler Martijn Fischer uitzonderlijk goed in is geslaagd, want je hebt echt het gevoel dat je naar de zanger zelf zit te kijken. Het is een prachtig maar tegelijkertijd heel triest portret van een man die alles had, maar ten onder ging aan zwakheden en verslavingen die voortkwamen uit het milieu waarin hij is opgegroeid. We kunnen Bloed, Zweet & Tranen echt typeren als een waardig document waar zelfs de meest verstokte Hazes-haters een traantje bij weg zullen pinken. Een prachtige film!