Het is een jaar geleden dat haar kleurrijke moeder Donna is overleden. Maar Sophie heeft zich daar niet door uit het veld laten slaan en ze is samen met haar manager Fernando (Andy García) de laatste tijd druk geweest met de heropening van het idyllische hotel op het prachtige Griekse eiland waar ze is opgegroeid. Haar huwelijk met Sky (Dominic Cooper) staat even op een laag pitje aangezien hij in New York zit waar hij een baan aangeboden heeft gekregen. Dus de stress is aanzienlijk en Sophie is dan ook heel blij als Rosie en Tanya (Julie Walters en Christine Baranski), haar moeders hartsvriendinnen die haar door dik en dun zijn blijven steunen, voor de opening arriveren. Maar dan slaat het weer om en ineens dreigen alle zorgvuldig opgezette plannen letterlijk en figuurlijk in het water te vallen. Maar ook nu weer kan Sophie rekenen op al haar vrienden en... al haar vaders...

In deze tweede, wederom extreem succesvolle ABBA-medley gaan we deels terug in de tijd waarin we zien hoe een jonge Donna haar minnaars Harry, Sam en Bill leert kennen. Dat maakt het geheel iets minder leuk aangezien we natuurlijk liever Meryl Streep, Pierce Brosnan, Stellan Skarsgård en Colin Firth zien zingen en dansen, maar het geeft ons wel een leuke inzage in de omstandigheden waardoor Sophie aan maar liefst drie vaders is gekomen. Plus we krijgen er Cher, Lily James en Andy Garcia voor terug en dat maakt toch wel weer iets goed. Hoewel we natuurlijk niet verbaast zijn dat Cher wel goed kan zingen. Mamma Mia: Here We Go Again is gewoon weer een feest van herkenning en dat zagen we ook deze keer terug in de waanzinnig goede resultaten in de bioscoop. Maar laten we eerlijk wezen, het formaat van de hedendaagse televisies brengt de bioscoop beter dan ooit naar de huiskamer waar het dus volop genieten is van deze hommage aan het werk van Björn Ulvaeus en Benny Andersson.