Geboren met alles wat hij zich maar kon wensen groeide Robin of Loxley (Taron Egerton) zorgeloos op. Zijn toevallige ontmoeting met Marian, dit keer geen lady maar een dief, mondt uit in een vurige romance en hun gelukkige samenzijn wordt pas verbroken als Robin een oproep voor het leger krijgt, een plicht waar zelfs een Loxley zich niet aan kan onttrekken. Als hij vier jaar later terugkeert naar Nottingham is er veel veranderd. Omdat het bericht is doorgekomen dat Robin of Loxley is gesneuveld heeft de sheriff van Nottingham (Ben Mendelsohn) beslag gelegd op al zijn bezittingen. Maar dat is vreemd genoeg nog niet het ergste. Tijdens zijn afwezigheid heeft de sheriff met snode bijbedoelingen de regio met buitensporige belastingen leeggeplunderd en de bevolking gaat gebukt onder een waar schrikbewind dat iedere vorm van weerstand hardhandig de kop in drukt. In Yahya ibn Umar (Jamie Foxx), een voormalig tegenstander tijdens de oorlog in Arabië, vindt Robin een bondgenoot met wie hij het bewind van de sheriff daar probeert te raken waar hij kwetsbaar is. Als de bank van de kruisvaarders vervult Nottingham een cruciale rol binnen de oorlogsinspanningen, zij het op een doortraptere manier dan Robin ooit zou kunnen vermoeden. En wat is het ergste wat je een bank aan kunt doen? Juist, hem beroven en de welvaart te verdelen onder zij die het het hardst nodig hebben....

Vergeet wat je eerder hebt gezien, wat je weet of denkt te weten over Robin of Loxley, ook wel bekend als Robin Hood. Deze nieuwe film, die wij geen Robin Hood hadden genoemd omdat je dan toch altijd het vergelijk maakt met eerdere verfilmingen, heeft een compleet andere look en feel dan alles wat je tot nu toe hebt gezien. De wapens en de kleding zijn moderner, de actie mooier en flitsender in beeld gebracht. Het was een project van honderd miljoen dollar en dat is er ook echt aan af te zien. Dus probeer niet te vergelijken, want dit is een andere ervaring, minder charmant, maar harder en meer van deze tijd. Top!