FBI-agent Joe Merriweather (Jeffrey Dean Morgan) zit met een al veel te lang slepende zaak in zijn maag. Een seriemoordenaar maakt het hem behoorlijk lastig en uit pure wanhoop roept hij de hulp in van de paranormaal begaafde John Clancy (Anthony Hopkins), een waar fenomeen waar Joe eerder mee heeft gewerkt. John is in eerste instantie helemaal niet van plan zich met de zaak te gaan bemoeien, maar als Joe's partner Katherine hem terloops de dossiers toeschuift, weet de oude rot zich niet te beheersen en raakt ook hij in de ban van deze uitzonderlijke moordenaar. De dader is echt een bijzonder goed georganiseerde psychopaat. Op de plek van de moorden is geen enkel tastbaar gevonden, geen enkele getuige heeft de dader zien komen of gaan en er is op het moordwapen na geen enkel patroon vast te stellen. Om de zaak goed in kaart te brengen begint John bij het begin, bij de eerste moord. Hij krijgt op de plek van het misdrijf wel wat beelden door, maar die vertellen hem nog weinig concreets. Dat verandert als de moordenaar weer toeslaat en zo ver gaat dat hij tot op de minuut de komst van de politie voorspelt. Het geeft Joe een enorm gevoel van machteloosheid. Maar het is voor John de bevestiging van een gedachte die hij tot dan toe nog niet uit heeft durven spreken en het zorgt voor een doorbraak in dit dodelijke kat-en-muis-spel...

De manier waarop Anthony Hopkins zijn rollen invult, zorgt altijd voor een dosis spanning, zelfs als hij aan de goede kant van de wet staat. Je blijft ongemerkt altijd een stukje Hannibal Lector in hem zien en eerlijk gezegd is dat helemaal niet storend. In Solace hangt er, mede door zijn paranormale gaven, een stuk geheimzinnigheid om hem heen en niemand beter dan Hopkins om dat gevoel maximaal uit te buiten. Solace is een bijzondere thriller, soms gewelddadig, maar voornamelijk stijlvol, mysterieus en spannend. Top!